De laatste jaren troffen beide teams elkaar geregeld in de competitie. Bovendien hebben ze enkele oefenwedstrijden tegen elkaar gespeeld. Structureel trok Tempo aan het langste eind. Zo ook dit seizoen. In de zaalcompetitie gingen beide wedstrijden met duidelijk verschil naar Tempo; evenals de heenwedstrijd in de veldcompetitie.

Angstgegner
Bovengenoemd feit zal misschien door de hoofden van de spelers hebben gespookt. Fiks kwam enkele malen in de openingsfase aan de leiding. Het verschil was minimaal en voor een team als Tempo gemakkelijk in te lopen. Trainer Bas Harland: “Tempo is voor Fiks zeker een angstgegner als je afgaat op de resultaten in het verleden. Over de eerste helft bekeken, vond ik de krachtsverschillen niet ver uiteenlopen. Helaas kon in de eerste helft één aanval vak niet mee scoren.” Feit was dat Tempo nadrukkelijker de aanval ging zoeken en liet zien dat beide vakken schotkracht hadden. De voorsprong van 8-4 werd ingelopen door twee rake inzetten van Dominic van Welzen, maar bedroeg bij het rustsignaal alsnog 9-6. Direct na de pauze werd de marge weer vier.

Herovering controle
Het doemscenario leek zich opnieuw te ontrollen. Tot minuut 37. Een kanteling voltrok zich in deze wedstrijd. Fiks begon met enorme bezieling en overtuiging de aanvalsacties op te zetten. Bovendien werd er zeer scherp verdedigd. Treffers van Dominic van Welzen en Ilse Hazekamp brachten Fiks in de wedstrijd. Superlatieven schieten te kort om de wijze waarop Fiks de wedstrijd ging controleren te beschrijven. Melissa Heyne was in de ploeg gekomen. Met twee goals bracht ze Fiks naast Tempo, dat tevergeefs trachtte het initiatief te heroveren. De scorende reeks werd doorgezet door inzetten van Ilse Hazekamp, Roy en Kevin Vreeken. Zo stond het zeven minuten voor tijd 10-13. Er volgde aan de kant van Fiks geen moment verslapping. De wil om nu eindelijk eens van Tempo te winnen was zo groot, dat het surplus aan kwaliteit van zowel goed verdedigen als aanvallen in stand bleef. Ilse Hazekamp onderstreepte haar scorende scherpte met nog twee treffers en ook Jan Anholts die na 3 maanden blessureleed weer even inviel, vond het gat van de korf. In deze wedstrijd was er ook speeltijd voor Sam Coli, alsmede Sara de Visser, die daarmee haar debuut in Fiks 1 maakte. “Een zeer bemoedigende zege. Wat heeft mijn team goed de controle over de wedstrijd in handen gekregen.  Er is zowel tactisch als fysiek geweldig gestreden. Promotie naar het hoogste niveau veldcompetitie komt nu echt in zicht”, aldus een zeer goed gemutste Bas Harland. Vanwege de nieuwe opzet van de veldcompetitie promoveren er zes ploegen. Fiks staat nu vierde.

Scores: Ilse Hazekamp (4), Dominic van Welzen en Roy Vreeken (3), Melissa Heyne en Kevin Vreeken (2), Lianne Anholts en Jan Anholts (1).